นานมากๆที่ไม่ได้เข้ามาอัพอะไร เพราะไม่มีอะไรจะอัพ ฮา~
ตอนนี้เริ่มมีแล้ว เลยมาขยับขยายอะไรนิดๆหน่อยๆ
หลายๆเรื่องเกิดขึ้นในช่วงเวลาสองเดือนที่ผ่านมา
และแน่นอนว่าเรื่องที่ว่ามันก็มีทั้วเรื่องที่ดีและไม่มี
เรื่องๆดีคนเรามั้งจะลืมมันเร็ว ก็เหมือนกับเนย์
ไม่ค่อยจะจำหรอกไอเรื่องดี (นี่เป็นข้อเสียมากๆ)
เนย์ชอบที่จะมีความสุขกับเรื่องใหญ่ๆมากกว่ามานั่งพร่ำเพ้อ
ถึงเรื่องราวเล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้น อาจจะยิ้มให้มันและก็ผ่านไป
ส่วนเรื่องแย่ๆบางทีมันก็ยากที่จะลืม อาจจะเพราะมันไม่ได้เกิดบ่อยๆ
จนบางทีทำให้เนย์ฝังใจกับเรื่องบางเรื่อง
อย่างเรื่องกำลังจะเล่า คือจริงๆแล้วเนย์มีเพื่อนสนิท
ซึ่งเค้ามีชื่ออยู่ในบล๊อคนี้เยอะเลยหล้ะ
เพื่อนที่เนย์คิดว่าอาจจะเป็นคนที่สนิทที่สุดในระยะเวลาเกือบๆสามปีมานี่
แต่ก็นะ เวลาเปลี่ยนคน ก็ไม่ได้โทษว่าใครผิด เพราะเนย์ก็ผิด
แต่ก็อยากจะเข้าข้างตัวเองว่าต้นเหตุไม่ใช่ชั้น
ก็เหยียบย้ำหัวใจเพื่อนและคนที่รักจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เนย์คิด
ให้ฆ่าตัวตายยังดีกว่าโกหกหรือทำร้ายจิตใจใคร
......เข้าใจว่า คนเราผิดพลาดกันได้แต่ก็ต้องดูกันที่เจตนา
เนย์ยอมรับนะ เกิดมาสิบแปดปี
เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เคยทำให้คนอื่นๆรอบข้างเสียใจ
แต่เนย์มีคำ ขอโทษ ให้ทุกคนเสมอ
แม้มันอาจจะไม่ได้รับคำว่า อภัย กลับมา
แต่ขอโทษในความหมายของเนย์คือ คำขอโทษที่มาจากใจ
และแสดงออกด้วยการกระทำ ไม่ใช่สักแต่ว่าพูดแล้วทำผิดอีก
เพราะนั่นก็เท่ากับว่า มันเป็นการทำผิดที่ผิดแล้วผิดอีก
ใจคนเราอยากเกินจะเดา ในเมื่อรักมากก็ทำให้ลืมยาก
ในทุกกรณี และเนย์ก็คิดว่าเพื่อนเนย์คนนี้ คงมีความสุขดี
ในขณะที่เค้าคงไม่รู้ว่า เพื่อนเค้าคนนี้ยังเป็นห่วงเสมอ
ถึงมันอาจจะเป็นความเป็นห่วงในระดับที่น้อยลงกว่าเดิม
เพราะมันมีความไม่เข้าใจ ความเสียใจ เข้ามาปะปน
แต่ขอให้รู้ไว้เถอะว่า ทุกๆบทสนทนาที่พูดในทุกวัน..
ไม่เคยเลยที่จะพูดมันออกไปด้วยความสุข....เหมือนเดิม
..........ระบายมาตั้งมาก อาจจะคิดกันไปว่าเนย์คงไม่มีใครคบแล้ว
ฮ่าๆ ไม่ใช่หรอก จริงๆถ้ามองกันดีๆ มีคนรอบข้างเราอีกมากมาย
ที่คอยห่วงใย ดูแลเรา เเละรักเรา แม้มันจะใหความรู้สึกที่ต่างออกไป
....สุดท้าย ไม่รู้ว่าในเร็วๆนี้เนย์จะได้มีเพื่อนสนิทอีกครั้งไหม?
เพราะเข็ดจริงๆกับคำว่าเพื่อนสนิท ที่ทำร้ายเนย์มาอย่างยับเยิน
